Hukum menunaikan ibadah Qurban adalah sunnah muakkad.

Ada dua jenis ibadah Qurban iaitu Qurban sunat dan Qurban nazar.

Qurban sunat adalah menyembelih binatang ternakan yang tertentu dengan niat taqarrub (mendekatkan diri) kepada Allah S.W.T. pada Hari Raya Aidiladha atau Hari Raya Haji.

Qurban nazar adalah Qurban yang wajib dilaksanakan oleh seseorang yang bernazar untuk menyembelih Qurban.

Menyembelih haiwan Qurban pada Hari Raya Qurban dianjurkan ke atas seluruh umat Islam terutama sekali kepada yang mampu.

Rasulullah S.A.W memberi amaran dalam beberapa hadis kepada mereka yang mampu tetapi tidak menunaikan ibadah Qurban, antaranya adalah;

“Sesiapa yang mempunyai kelapangan (mampu), tetapi tidak berqurban, janganlah ia mendekati tempat solat kami.”

Waktu penyembelihan haiwan Qurban bermula apabila khatib turun dari atas mimbar selepas khutbah solat Aidiladha pada 10 Zulhijjah sehingga terbenamnya matahari pada 13 Zulhijjah.

Maka tempoh menyembelih haiwan Qurban hanya empat (4) hari dalam setahun iaitu pada 10,11,12 dan 13 Zulhijjah.

Boleh. Menurut Said Sabiq dalam kitabnya “Fiqhus Sunnah”, daging Qurban boleh dipindahkan ke negeri lain.

Juga dibolehkan bagi wang dari suatu negara ke negara lain dengan tujuan untuk membeli haiwan Qurban dan menyembelihkannya di negeri itu.

Cara yang afdhal untuk Qurban sunat adalah bagi seseorang yang melakukan Qurban tersebut menyedekahkan keseluruhan daging Qurban dan memakan sedikit sahaja daripadanya hanya untuk mengambil keberkatan.

Menyedekahkan keseluruhan daging Qurban merupakan amalan yang mendekatkan diri kepada Allah SWT dan menjauhkan diri daripada sikap mementingkan diri.

Manakala, memakan sedikit daripada daging tersebut adalah untuk beramal dengan sunnah yang dilakukan oleh Nabi SAW.

Sunnah bagi yang ingin melaksanakan Qurban untuk tidak memotong kuku atau memotong rambut pada 1 Zulhijjah sehingga 10 Zulhijjah.

Yang muktamad dalam mazhab Syafie ialah tidak boleh melainkan jika diwasiatkan. Ini kerana korban ialah ibadah dan satu daripada prinsip ibadah ialah tidak dilakukan untuk orang lain melainkan jika adanya dalil. Pendapat yang tidak muktamad dalam mazhab Syafie mengatakan bahawa korban ini termasuk dalam kategori bersedekah bagi orang yang telah meninggal dunia. Maka dibolehkan walaupun tanpa wasiat dan ini dikatakan memberi manfaat kepada si mati. Sila rujuk kitab al-Mu`tamad oleh Syeikh Muhammad al-Zuhaili (2/490).

Daripada Aisyah, bahawa seorang lelaki berjumpa Nabi SAW dan bertanya:

يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّ أُمِّيَ افْتُلِتَتْ نَفْسَهَا وَلَمْ تُوصِ، وَأَظُنُّهَا لَوْ تَكَلَّمَتْ تَصَدَّقَتْ، أَفَلَهَا أَجْرٌ، إِنْ تَصَدَّقْتُ عَنْهَا؟ قَالَ: نَعَمْ

Maksudnya: Wahai Rasulullah sesungguhnya ibuku mati secara mendadak tanpa sempat berwasiat, aku kira kalau beliau sempat berbicara (untuk wasiat) nescaya dia akan bersedekah, adakah baginya pahala kalau aku yang bersedekah bagi pihaknya? Kata Nabi SAW: Benar.

Hadis Riwayat Bukhari dan Muslim.

Rujukan: https://www.muftiwp.gov.my/ms/artikel/al-kafi-li-al-fatawi/1662-hukum-melaksanakan-korban-bagi-arwah-orang-yang-sudah-meninggal-dunia